Beste LOTbewoners,

Zoals sommigen van jullie weten heb ik ons eigen houten huis gebouwd. Bijna mijn hele leven had ik dit al op mijn bucket-list staan en ben het 3 jaar geleden tot uitvoer gaan brengen met het volgende resultaat.

Dit huis is dus helemaal van hout, het skelet, de betimmering, de veranda, alle binnenmuren maar ook de hele binnenvloer, het aanrechtblad en ga maar door. Alles zo’n beetje van Douglas of andere naaldhout soort.

Hout moet beschermd worden, tegen verkleuren (zwart worden), houtrot door vocht en de toplaag moet worden verhardt. (zo ook ons houten aanrechtblad en natuurlijk de vloeren).

Nu is het in Frankrijk heel gebruikelijk om dit met lijnolie te doen maar ik zag dat niet zo zitten omdat van lijnolie bekend is dat het op den duur zwart wordt en ik wilde het huis juist de originele houtkleur laten behouden. Vergrijzen was ook geen optie, geen gezicht (vinden wij…).

Ik ben toen gaan spitten op het internet en vooral in de diverse fora van houtbewerkers en vond daar al gauw verschillende echte pro’s, vaak uit de boot industrie, die mij aanraadden om TUNG-olie te gebruiken.

Dus op zoek naar alle informatie over Tung olie en dat vond ik op de website van een bevlogen meubelmaker/ beeldend kunstenaar in Frankrijk die een zeer onderhoudende en grappige website had gemaakt nav zijn liefde voor deze super olie, zoals ik het maar even noem.

Tung olie blijkt dus de Rolls Royce onder de oliën te zijn, het heeft vele voordelen tov gewone oliën zoals bijvoorbeeld lijn olie. Het is duurder maar in verhouding goedkoper want je hebt over de jaren heen veel minder nodig.

Het is zeldzaam, maar eerder genoemde meubelmaker/beeldend kunstenaar verkoopt de échte (er is veel nep verkrijgbaar bij de meeste Brico’s bijvoorbeeld!!) tegen een scherpe prijs via zijn webshop. Het leuke is ook dat hij de olie niet met Therebentine (terpentijn, peut) verdund (stank, dagen lang…) maar met sinaasappel olie, ruikt heerlijk, scroll helemaal naar onderen voor uitleg sinaasappel olie:)

Ik haal hieronder het e.e.a. aan over het verschil tussen lijnzaad en Tung (bron:sol-eco-huile.fr Guillaume and Sophie Le Penher) (om te bestellen: https://sol-eco-huile.fr/produit/huile-naturelle-haute-protection-bois/)

over Guillaume en Sophie: klik

heb lees plezier,
Daan

———————

Verschil tussen lijnzaadolie en tungolie!

In deze tabel heb ik een aantal bepalende factoren van de eigenschappen van lijnolie (zuivere koude persing) en Tungolie (ook zuivere persing) vergeleken. Ik werk elk van deze punten uit in het tweede deel van dit artikel.

Lijnteelt in Frankrijk (hierna genoemd vlas!!)

Vlas is een eenjarige plant die al duizenden jaren in Frankrijk wordt verbouwd. Wereldwijd gaan de eerste vlasgewassen terug tot meer dan 10.000 jaar in de vruchtbare halve maan van Mesopotamië.

Het beroemde tapijt van Bayeux (in ieder geval 68 meter lang!) is geweven met linnen. Het dateert uit de 11e eeuw en vertelt over de verovering van Engeland door de hertog van Normandië (een andere “Guillaume”…). Deze plant begeleidt dan ook de geschiedenis van de mensheid sinds het begin van de landbouw!

Een van de kwaliteiten van vlas in de landbouw is de nuchterheid als het gaat om kunstmest. Het verdraagt ​​echter geen droogte. Het wordt dan ook voornamelijk geteeld in de kustvlakten van Normandië, Seine-Maritime of Poitou-Charentes. Omdat het een kwetsbare plant is, wordt ze vaak uitgedaagd door allerlei soorten onkruid. Dientengevolge vereist zijn cultuur passages van machine tot wiet.

Vlas vereist een vrij lange vruchtwisseling (5 jaar). Dit leidt tot een bepaalde vruchtwisseling die interessant is voor de bodem, maar die elk jaar meer percelen vereist om deze te produceren. Deze plant heeft een gunstig effect op de opbrengst van volgende aanplant.

“Vezel” of “oliehoudend” vlas?

Als we het over vlas hebben, moeten we 2 heel verschillende plantenfamilies onderscheiden. In het noorden van Frankrijk wordt vlas verbouwd voor vezels en in het zuidwesten voor zaad en olie. Vezelvlas wordt gekenmerkt door een grotere vegetatie en wordt in het voorjaar gezaaid. Zijn “olieachtige” neef is meer een wintergewas dat bodemerosie beperkt. Dit ras is dus kort en geeft logischerwijs meer zaden.

Door dit onderscheid te maken is het al mogelijk om het belang van cultuurgrond in Frankrijk te relativeren. Frankrijk is inderdaad vooral een land van vlasvezels met 75% van de wereldproductie (link naar artikel onderaan het artikel). Het telen en voorbereiden van de vezel (“rotten”) vraagt ​​om specifieke knowhow. Helaas worden van de 160.000 ton die elk jaar wordt geproduceerd, slechts 30.000 volledig teruggewonnen in Frankrijk. De rest wordt geëxporteerd naar het Middenrijk om daar te worden gesponnen en geweven… alvorens naar huis terug te keren.

Linnen stof heeft nogal wat voordelen ten opzichte van katoen. Vlas is namelijk zuinig in water, pesticiden en meststoffen. Deze plant groeit ook in andere klimaten en bodems dan katoen, waardoor de vezelproductie beter over de wereld kan worden verdeeld. Veel veelbelovende verkooppunten maken van vlas een vezel van de toekomst, zoals composietmaterialen die het combineren met koolstof.

Welnu, om je hout te oliën kun je linnen lappen gebruiken (zoals oude lakens bijvoorbeeld) maar dit is niet het gebruik dat je verwachtte toen je aan dit artikel begon! Leg daarnaast na gebruik altijd een in lijnolie gedrenkte doek plat of week deze in water. Pas anders op voor brandgevaar. Daar praten we later over.

Ga na het Normandische coulisselandschap naar het zuidwesten. Hier produceren we “Made in France” lijnolie. Maar wat volgt, zal je misschien verbazen…

Lijnzaadolie in Frankrijk

In het zuidwesten wordt vlas geproduceerd voor zaden . Alleen al in Nieuw-Aquitanië en Occitanie is 12.000 hectare bestemd voor deze ietwat kwetsbare plant.

Weet jij wat er daarna met de zaden gebeurt?

In feite wordt slechts tussen de 10 en 20% van de Franse oliezaadvlasproductie geperst.  Het overgrote deel van de zaden wordt omgezet in taarten, gebak. In Frankrijk belandde in 2010 94% van het oliezaadvlas in veerantsoenen. Bretonse varkens uit de sector “Bleu-Blanc-Cœur” zijn er bijvoorbeeld dol op! Ook dit label werkt al 20 jaar aan de heropstart van de vlasteelt in Frankrijk. Dit voedingssupplement is naast lokaal ook van uitstekende kwaliteit. In tegenstelling tot transgene sojabonen die met glyfosaat zijn behandeld en die massaal worden geland in Lorient of Montoir de Bretagne…

Om de voordelen van lijnzaadmeel te begrijpen, volgt hier de samenstelling van een lijnzaad :

• 34% vet (inclusief de beroemde Omega 3…)
• 22% eiwit
• 17% anders (ik hou van precisie, ik zou graag willen weten wat deze tas verbergt…)
• 9% water
• 9% cellulose
• 5% zetmeel
• 4% mineralen

Als onderdeel van het gebruik voor diervoeder worden lijnzaad min of meer verwerkt om verteerbaar te zijn. Ze voorzien het rantsoen van landbouwhuisdieren van meervoudig onverzadigde vetzuren (linolzuur en linoleenzuur) die gunstig zijn voor hun gezondheid (en die van ons als we vlees eten!).

Als gevolg hiervan is het duidelijk dat lijnolie voor menselijke consumptie en industrie een klein deel van de Franse productie vertegenwoordigt . We zullen zo meteen de redenen zien voor deze onbalans, ondanks de voordelen van deze olie…

Dus als deze olie om hout te beschermen niet uit Frankrijk komt, waar komt hij dan vandaan?

Door een gespecialiseerde site te raadplegen , ontdekte ik de super sterlanden voor de productie van lijnolie:

1. CANADA
2. KAZACHSTAN
3. RUSLAND
4. CHINA
5. INDIA

Als gevolg hiervan is het argument dat lijnolie meer “lokaal” is dan tungolie, zojuist gevallen.

Zoals met alle grondstoffen hebben we te maken met een wereldhandel die ons de weg kan wijzen. Het is net als de beroemde “Dijon-mosterd” , die geen gecontroleerde oorsprongsbenaming (AOC) is. Dus mosterdzaad komt eigenlijk uit Canada. Hetzelfde geldt voor augurken van 2 bekende Franse merken die in Rusland worden geplukt…

Gebruik van lijnzaadolie

Net als bij Tung-olie zijn er veel andere toepassingen voor deze olie, voornamelijk in de industrie.

De bekendste historische industriële outlet is ongetwijfeld linoleum . Lino, uitgevonden door de Schotse Frederick Walton rond 1860, is een mengsel van geoxideerde lijnolie, kurk en houtpoeder op een jute structuur. Het industriële succes van dit materiaal is te danken aan de kosten, de diversiteit aan decoraties en het gemak van installatie en onderhoud. Deze naadloze vloerbedekking verbeterde destijds de hygiëne van huizen en appartementen.

Net als tungolie wordt lijnolie gebruikt in de samenstelling van verven en vernissen . In combinatie met terpentijn wordt lijnolie al heel lang gebruikt om hout binnen (parket, meubelen, houtwerk, enz.) en buiten te beschermen. Nou, dat wisten we al.

Ik merkte echter een gebruik op dat ik niet had verwacht . Lijnzaadolie wordt gebruikt om fietswielen te monteren omdat het eerst de nippels van de spaken smeert voordat ze na katalyse worden geblokkeerd…

Waarom gebruik ik geen lijnzaadolie?

Als je ooit mijn volledige artikel over tungolie hebt gelezen , weet je dat ik geen lijnolie gebruik om het hout te beschermen. Naast het bewijs dat lijnolie voor houtbescherming niet uit Frankrijk of België komt, zijn hier de andere belangrijke redenen voor mijn afkeer:

A- Lijnzaadolie vergrijst snel

De samenstelling van lijnzaadolie trekt bacteriën aan. Buiten of in een vochtige omgeving is het fenomeen nog veel groter. Als gevolg hiervan koloniseren de bacteriën de oliefilm, die eerst putjes krijgt en vervolgens grijszwart wordt . Deze kleuring heeft niet altijd invloed op de kwaliteit van de bescherming (hoewel dit nog moet worden aangetoond) maar het esthetische effect is niet geweldig.

Ter vergelijking : tungolie is veel beter bestand tegen natte omstandigheden. Ik heb schimmel gezien die kan groeien op tungoliefilm in een badkamer. Een simpele veeg met een droge doek is voldoende om deze schimmel te verwijderen en de film vertoonde geen zwarte vlekken. De schimmel bleef op het oppervlak ZONDER de tungoliefilm te koloniseren.

B-De jodiumindex: een betrouwbare indicator?

Om een ​​olie als “drogend” te classificeren, moet het jodiumgetal hoger zijn dan 150 . Voor chemici kan je dit artikel van Gérard Gomez raadplegen over de drogende eigenschappen van oliën en het fenomeen verknoping.

De jodiumwaarde

Hier is in de volgende tabel de jodiumindexen van sommige oliën:

Plantaardige oliën worden ingedeeld in 3 families:

• Niet-drogende oliën: jodiumgetal minder dan 110
• semi-drogend: jodiumgetal tussen 110 en 150
• drogers: jodiumgetal groter dan 150

Onder de meest drogende oliën kunnen we natuurlijk vlas en Tung noemen , maar ook hennep- of sardineolie…

Het is verleidelijk om op zoek te gaan naar de meest drogende oliën (dus met de hoogste jodiumindex) om het hout te beschermen. Ze drogen sneller en we kunnen denken dat het het hout beter beschermt. Behalve dat een hoog jodiumgetal de ranzigheid van de olie kan bevorderen. Ik heb tungolie 11 jaar in een jerrycan bewaard en zonder problemen gebruikt. Ze had haar beschermende eigenschappen behouden.

De kwaliteit van de bescherming van het hout door een plantaardige olie is niet alleen te danken aan de droogte ervan. Het is ook noodzakelijk om rekening te houden met de chemische reactie die wordt gegenereerd door de oxidatie en verknoping van de olie: de covalente bindingen . En daar doet tungolie het beter.

C-De snelle katalyse van gemodificeerde lijnolie: een vals goed idee.

In de handel vind je verschillende soorten min of meer gemodificeerde lijnolie . Zuivere lijnolie katalyseert redelijk gelijkwaardig aan tungolie. Fabrikanten hebben echter verschillende methoden ontwikkeld om het drogen van lijnolie te versnellen:

• Verwarmen (“gekookte” lijnolie)
• Pre-oxidatie (matige verwarming en zuurstoftoevoer)
• Koken op 300°C onder vacuüm (Standolie)

Deze aanpassingen gaan vaak gepaard met de toevoeging van een droger die niet altijd even schoon is, zoals kobalt- of zirkoniumzouten. Loodzouten zijn nu verboden. Zoals je ziet zijn we niet meer helemaal in de “eerste koude persing” sfeer

“Ik wil dat mijn olie snel droogt!”

Een klant met haast…

Het spijt me te moeten zeggen dat het naar mijn mening een slecht idee is om gekatalyseerde/voorgeoxideerde/geknepen olie te gebruiken. Hoe sneller de olie droogt, hoe minder tijd het heeft om in het hout te dringen. Dit resulteert in een dikkere film op het oppervlak en zorgt voor een glanzendere afwerking. Op zich is het niet de glans die me stoort, ook al zoek ik dit effect niet meer sinds ik 13 jaar geleden gestopt ben met het gebruik van polyurethaanvernis. Aan de andere kant is de dikte van de lijnoliefilm en de hardheid ervan een probleem.

• Enerzijds maakt het incidentele herkansingen zichtbaar. Ik had dit probleem opgemerkt met Deense harde oliën (standolie) . Het is onmogelijk om de veel voorkomende passages op een parketvloer of een trap te vullen zonder halo’s en andere lelijke verschillen in tinten. Destijds dacht ik dat dit probleem inherent was aan alle oliën. In feite is het te wijten aan snelle katalyse .
• Aan de andere kant, hoe zit het met een dikke, harde en glanzende film? Ten slotte bootst het de vernis na, toch? Als gevolg hiervan krijgen we dezelfde problemen als buitenshuis kraken . Het water sijpelt dan in de scheuren en we zijn goed voor een weekendje schuren …

Tungolie van haar kant heeft de tijd nodig om te drogen, dat is waar. Aan de andere kant laat het het hout rustig pompen en hebben we tijd om de overschotten weg te vegen voor een fijne bescherming met een onvergelijkbare aanraking. Af en toe een finishing touch is onzichtbaar en dat is heel fijn voor plekken waar de slijtage niet gelijkmatig is. De filosofie van tungolie is:

“Onderhouden in plaats van schuren”.

Het stroomt natuurlijk (zeker)

D-Vlasolie: GEVAAR!

Ik heb al in een ander artikel het verhaal verteld van deze industrieel met wie ik contact opnam om de verwerking van pigmenten in tungolie te bestuderen. Hij had me uitgelegd dat hij niet meer met lijnolie wilde werken omdat het verantwoordelijk was voor de complete vernietiging van zijn industriële productiewerkplaats bij Lyon. Inderdaad, op een weekend vatte een vuilnisbak gevuld met vodden gedrenkt in lijnolie spontaan vlam. Het vuur verspreidde zich snel door het hele bedrijf….

Je hebt waarschijnlijk geen kleurplant, maar houd er rekening mee dat met lijnolie geïmpregneerde lappen warmte afgeven tijdens de katalysereactie. Het is essentieel om ze plat op een vuurvaste ondergrond te drogen, in een hermetisch afgesloten glazen pot te bewaren of in water te laten weken. Hoe meer lijnolie wordt gemodificeerd (d.w.z. gekatalyseerd), hoe krachtiger de reactie. Door ze te mengen met terpentijn wordt het vlampunt nog verder verlaagd.

Daarentegen is tungolie stabieler. Alleen persresten (cakes) worden geclassificeerd als “ontvlambaar”. Stel het lot daarna ook niet uit en bewaar je vodden in een afgesloten glazen pot. Bovendien kun je ze langer gebruiken voordat ze hard worden.

Jaarlijkse E-Cultuur of meerjarige aanplant?

Een ander argument om rekening mee te houden is het energieverbruik van een eenjarig gewas in vergelijking met een plantage met een rotatieperiode van ongeveer 30 jaar . In het eerste geval is het noodzakelijk om elk jaar te zaaien om te oogsten. Zaaien kost energie:

• 1e passage van de tractor om de grond voor te bereiden
• 2e doorgang om te zaaien
• x passages om te behandelen, schoffel…
• Nog eentje om te oogsten.

Een eenjarige plant is in de modus “intensieve landbouw” zeer energie-intensief. Door de ADEME-website te raadplegen , vond ik de brandstofverbruikscijfers per hectare afhankelijk van het type gewas. Tarwe en maïs staan ​​in het midden van de tafel met 100L/ha. Suikerbieten gaan tot 150L/ha (exclusief de neonicotinoïden die sinds 2018 in Europa zijn verboden, maar in Frankrijk nog steeds zijn toegestaan ​​voor dit gewas). Het begint de cariës te kosten! Maar de pompon keert terug naar de wijngaard met zijn 190L/ha! Zal moeten overwegen om over te stappen op bier… Biologisch!

Ik heb geen cijfers voor vlas. Door te extrapoleren kunnen we schatten dat het tussen de 100L/ha moet zijn. In de gekoppelde tabel zien we dat de boomkwekerij ook erg olie-intensief is. Dit is niet verwonderlijk omdat het tafelfruit enorm wordt verwerkt. de appel wordt vaak als voorbeeld genoemd met zijn 35 behandelingen gekozen uit een panel van 2500 producten (fungiciden, herbiciden, insecticiden, enz.). Bovendien tellen we hier niet het verbruik van olie voor de productie van meststoffen en pesticiden.

En Tung?

Ik ga niet tegen je liegen, ik breng mijn leven niet door op de Tung-plantages van Guizhou, China! Aan de andere kant ken ik het land goed genoeg om u te vertellen dat tractoren tot op de dag van vandaag bijna niet bestaan ​​op het platteland. Ze produceren er echter veel, maar ze exporteren ze! Behandelingen en onkruid wieden worden daarom uitgevoerd door landarbeiders, zonder machines. Ook het feit dat tungbomen vaak op steil terrein worden geplant, stimuleert het gebruik van tractoren niet.

Op productieniveau, exclusief transport, is de koolstofbalans in het voordeel van Tungolie, verder verhoogd door de fotosynthese van de boom.

F-opbrengst per hectare

Laten we nu de opbrengsten per hectare lijnolie vergelijken met die van Tung . Deze gegevens zijn belangrijk omdat de schaarste aan landbouwgrond een ernstige bedreiging vormt voor voedsel van mens en dier. Het gebruik van land voor de productie van non-food plantaardig materiaal moet zorgvuldig gebeuren.

Met zijn 38% olie in het zaad , verkrijgen we 478L/ha lijnolie. Het zaad van Vernicia fordii (tungboom) heeft een lagere opbrengst, ongeveer 25%. Daarentegen is de plantdichtheid hoog. Er is namelijk één boom voor 25m2 of 400 bomen per hectare . Wetende dat we ongeveer 10 kg zaden per onderwerp oogsten , is de opbrengst aan tungolie bijna een ton per hectare ! Dat is meer dan twee keer zoveel lijnzaadolie!

Dit verschil betekent dat om een ​​ton lijnolie te produceren , er 2 keer meer oppervlakte nodig is dan tungolie . En wie twee keer zoveel ruimte zegt, zegt ook twee keer zoveel olie voor 1 liter geproduceerde olie. Voor 1 liter lijnolie is dus 0,21 liter aardolie nodig in het veld . Onthoud dit cijfer, want het zal dan worden gebruikt om de koolstofvoetafdruk van deze 2 oliën te meten. En als je denkt dat biologische lijnzaadolie een betere ecologische voetafdruk heeft, is dat geen zekerheid. Biologische landbouw vereist soms meer tractorpassage… Dus meer olie! Zo wordt een herbicide vervangen door 2 of 3 onkruiden.

G-Achter de aankoopprijs, de verborgen kosten

Of we ons nu concentreren op de aankoopprijs van biologische lijnzaadolie of niet, het is zeker dat het die van tungolie verslaat . Helaas is het een beetje een verleiding om een ​​gebruikte auto met 250.000km op de teller te vergelijken met een nieuwe auto. Nou, ik overdrijf een beetje, maar het idee is om je op lange termijn af te vragen wat de meest rendabele investering is. Gebruik je lijnolie voor buitenhout, dan is de levensduur lager dan bij china (tung) houtolie. Zoals ik je al vertelde, is het gevoeliger voor bacteriën en schimmels. Uw werk moet sneller worden overgedaan.

Als je de prijs van lijnolie bij Leroy Merlin of Castorama (ongeveer € 6-7 per liter) vergelijkt met die van tung, lijk je een winnaar te zijn. Aan de andere kant, als u uw tijd meet om het werk opnieuw te doen, dan kiest u het product dat het hout het langst beschermt! De aanschafprijs is één ding, maar wanneer je een weekend moet opofferen aan schuren en olie, verdwijnt het belang van een paar euro besparen op een bouwplaats naar de achtergrond…

H-Blend terpentijn/lijnzaadolie: de kwaadaardige combinatie!

De beroemde kook “lijnolie terpentijn” ! Zijn onvergelijkbare geur! Het recept wordt al generaties lang doorgegeven. Door terpentijn toe te voegen aan lijnolie wordt het nog ontvlambaarder. Nog erger is het als je gekookte lijnolie of standolie gebruikt. Hetzelfde geldt als je een siccatief voor lijnolie toevoegt, dit verlaagt het zelfverbrandingspunt gevaarlijk.

Aan de andere kant is terpentijn niet altijd “pur gemme” , dat wil zeggen van het tappen van dennenhars. Het wordt vaak toegevoegd met petroleumoplosmiddel (type terpentine). In alle gevallen is het lijnolie-terpentijn mengsel irriterend voor de luchtwegen of de huid en kan eczeem veroorzaken.

Eerlijk gezegd raad ik dit soort mengsels helemaal niet aan. Niet alle recepten van opa zijn goed.

I-Carbon balans van lijnolie versus tungolie

De ecologische voetafdruk van een product is echt lastig te berekenen! Om de 2 oliën (lijnzaad en tung) te vergelijken, moest ik door massa’s documenten graven om de parameters te extraheren die nodig zijn voor onze vergelijking. Om de volgende cijfers te verkrijgen, verwees ik naar ADEME-documenten voor brandstofverbruik in het zeevervoer. Ik heb de link onderaan dit artikel geplaatst als je mijn berekeningen wilt controleren.

Dit zijn de instellingen:

• De afgelegde afstand: 5820 km van Montreal voor lijnzaad uit Canada, onze eerste leverancier tegen 18800 km voor tungolie uit Shanghai . Ik ging ervan uit dat de 2 vrachten in Le Havre aankomen hoewel het lijnzaad in de Benelux wordt geplet.
• Het type containerschip: Ik heb 2 maten boten geselecteerd. A betekent dat minder dan 7.500 TEU (container van 20 voet, oftewel 33 m3) vervoert, totale vracht = 46.400 ton . Een groot schip vervoert 74.900 ton . Deze metingen komen uit het ADEME -bestand .
• Zwaar brandstofverbruik volgens het type containerschip: 174 kg/km voor middelgroot en 210 kg/km voor groot.
• De CO2-uitstoot van dezelfde schepen: 13,4g CO2/t.km en 10,1g CO2/t.km.

Nu kunnen we lekker tellen! We begrijpen nu al waarom de trend naar steeds grotere schepen gaat: ze verbruiken minder per vervoerde gewichtseenheid. Hier zijn de resultaten voor elk type olie.

1/ Verbruik van zware stookolie (HFO)

> Lijnolie: afhankelijk van het soort lading ligt het verbruik tussen de 17,5g en 22g brandstof voor 1 kilo zaad. Aangezien de olieopbrengst 38% is, komen we uit op een interval tussen 26,4 en 33,2 g per 1 liter (dichtheid 0,93).

> Tungolie: tussen 50 en 65 g voor 1 liter (dichtheid 0,94).

2/ CO2-uitstoot

> Lijnolie: tussen 89 en 126 g voor 1 liter olie.

> Tungolie: tussen 175 en 232 g per liter geïmporteerde olie.

3/ Totaal transport + productie

Er is objectief gezien een betere koolstofbalans van lijnolie dan die van tung. Wel moet het dieselverbruik dat nodig is om 1 hectare lijnolie te produceren erbij komen. Met een dichtheid van 0,84 kg/l is er dus 75,6 kg diesel nodig om 478 l olie te produceren (exclusief persen). De verhouding geeft ons dus ongeveer 0,16 kg/L om toe te voegen aan ons verbruik van zware stookolie voor transport. Het zijn niet dezelfde soorten brandstoffen, dus ik zal de CO2-uitstoot niet extrapoleren.

De eindbalans ligt dus tussen 42,4 en 49,2 g stookolie per liter lijnolie tegen 50 en 65 g voor tungolie. In het geval van de olie die ik importeer, wordt deze vervoerd op containerschepen van meer dan 7500 TEU, dus de balans is nogal aan de kant van 50g . Ondanks een enorm verschil in afgelegde kilometers, is de wedstrijd krap qua brandstofverbruik ! Deze berekening blijft gedeeltelijk omdat het nodig zou zijn om het olieverbruik in China voor de tung te verfijnen en de kosten voor het persen / raffineren / verwarmen van de 2 oliën te integreren.

We zouden nog verder kunnen gaan door de koolstofbalans van de inputs voor elk gewas te bestuderen. Hoe dan ook, hoe meer de olie wordt gemodificeerd, hoe meer de ecologische voetafdruk ervan toeneemt. We hebben het hier over 2 zuivere drukoliën vóór modificatie. Als we kijken naar de grotere weerstand van tungolie in de tijd , is lijnolie uiteindelijk ook hier niet echt een voordeel.

Mijn conclusie over lijnzaadolie

Als de prijs van lijnolie het een economisch aantrekkelijke oplossing maakt, weet je nu de grenzen van deze olie . Ik raad je daarom af om lijnzaadolie op een aanrecht, een hakblok of een snijplank te geven. Wat betreft een vochtige ruimte of buiten, de olie zal snel worden gekoloniseerd door bacteriën en schimmels die de olie zwart maken. Gekookte oliën zijn hier minder gevoelig voor, maar ze laten een meer glanzende en harde oppervlakteafwerking achter die uiteindelijk op vernissen lijkt. Op een parketvloer of een trap zijn gedeeltelijke reparaties bijna onmogelijk zonder ringen of tinten achter te laten die niet erg esthetisch zijn.

Deze olie wordt ook veel geassocieerd met terpentijn of drogers waardoor het nog chemisch instabieler wordt . Het risico van brand in de garage of werkplaats is reëel! Bovendien beperkt de hogere droogsnelheid dan tungolie de penetratie in de houtvezels.

Omdat het minder duurzaam is dan tungolie bij het beschermen van hout, kunnen we het gebruik van lijnolie voorbehouden voor voedsel, linoleum en vloertegels (hoewel ook hier tungolie zeer efficiënt is…).

En als ik je heb overtuigd om voor je volgende project over te stappen op tungolie, ontvang dan een kortingsbon door je e-mailadres achter te laten op een van de formulieren op de sitepagina’s ;). Ga dan naar de Sol-eco shop, categorie “Olie” om “Tung Pure” olie te kopen (voor exterieur en Yakisugi verbrand hout) of “High Protection” olie toegevoegd met 10% olie-sinaasappel (aanbevolen voor parket, werkbladen, boomstammen, planken, binnenbekleding, enz.).

Guillaume de Sol-eco

sinaasappelolie of D-limoneen!