Door: Kees Wijnen
Ons huis in Villeneuve sur Lot heeft aan de voorkant en aan één zijkant een enorme coniferenhaag van zeker drie meter hoog.
De haag aan de voorkant was helaas ooit een keer te kort gesnoeid en daardoor doodgegaan, aan de zijkant was hij prima. Deze dooie zooi was ons een doorn in het oog.
“Moeten we die troep niet een keer weghalen?” vroeg ik aan Marjo “en dan een mix van struiken neerzetten of zo?”
“Oh nee,” zei Marjo “Dan zitten we midden op straat! Dat wil ik niet!”
Op een gegeven moment, inmiddels vier jaar later, waren ze een eind verderop een populierenhaag aan het snoeien, waarbij ze een ‘broyeur’ gebruikten, zo’n versnipperaar. Klereherrie maakt zo’n ding, allemachtig!
“Goh, zouden die niet onze dooie haag weg kunnen halen?” zei marjo tot mijn stomme verbazing.
“Wil je hem nu ineens wel weg hebben??” zei ik verbaasd.
“Ja, eigenlijk wel, alleen aan de voorkant van het huis, niet aan de zijkant!”
Ik dus maar eens naar het clubje herriemakers toegestapt.
Na een ça va, ça va en wat geleuter vroeg ik uiteindelijk of zij ook onze haag zouden kunnen weghalen?
“Ja, dat kan, comme vous voulez” zei de chef van het clubje. Ik wees hem aan waar we woonden en hij vertelde dat hij wel een keer langs zou komen.
Toen ik weer naar huis liep dacht ik nog “die zien we nooit meer terug!”
Maar verdomd, de volgende dag belde hij op of hij even kon komen kijken.
Verbaasd zei ik “Oui bien sûre, à tout de suite, tot zo meteen! “
Een uurtje later werd er aangebeld en bekeken we samen de te verrichten werkzaamheden. Ik zei hem dus dat alle coniferen aan de voorkant verwijderd moesten worden, “les troncs inclus!” zei ik er nog bij voor alle duidelijkheid. Ik wilde natuurlijk ook de stronken eruit hebben en dat alles afgevoerd werd.
“Oui, oui, pas de problème” zei hij.
Al stappend en metend en peinzend zei hij “pour milles Euros c’est fait.”
Zoiets had ik al verwacht, dus ik ging akkoord en vroeg wanneer hij de klus kon klaren.
“Oh la la, pas avant février” zei hij schouderophalend “Désolée!”
Ook dat had ik al verwacht. Ik zei “Ok, het is niet anders, dan zie ik je ergens in februari.”
Een week later belde hij op met de vraag of hij morgen de heg kon weghalen! Hoogst verbaasd zei ik dat dat geen probleem was. Er was een ‘chantier’ verlaat, dus hij had even tijd en kon er dit wel tussendoor doen.
“Ok, graag, tot morgen” zei ik.
De volgende dag, wat eerder opgestaan, hoorde ik om acht uur al een enorm kabaal en waren ze met z’n tweeën onze heg een kopje kleiner aan het maken. Langs de bosrand tegenover ons stond een enorme versnipperaar waar ze de coniferen in douwden, de stammen legden ze apart. Het kanon van de versnipperaar spoot alle zooi in hun ‘camion’.
Ikzelf begon maar enorme hoeveelheden bladeren te ruimen dat zich onder de coniferen verzameld had en sleepte dat met een dekzeil naar de bosrand en kiepte het daar om. Toen ze me dat zagen doen, draaiden ze hun kanon ook maar richting bos. Rond een uur of drie waren alle coniferen verwijderd, werd de weg netjes gebladblazerd en ruimden ze verder alles op. Ik liep naar ze toe en vroeg wanner ze nu ‘les troncs’ gingen verwijderen.
“les troncs??” zei hij verbaasd “vous voulez que j’enlève aussi les souches?? U wilt dat ik ook de stronken weg haal?”
“Oui, les souches, les troncs!! “weet ik veel hoe dat precies heet.
“Désolée“ zei hij “Dat was niet de afspraak! Dat kost extra!!“
Teleurgesteld kwam ik tot de conclusie dat we hier een spraakverwarring hadden. Tronc betekent dus stam en niet stronk!! Nondejuu!!
“En wat nu” vroeg ik hem.
“Dat moet ik echt tegen meerprijs doen, daar heb ik een andere machine voor nodig en die moet ik huren.”
“Wat kost me dat extra?” vroeg ik hem teleurgesteld.
Nadat hij 59 stronken had geteld, kwam hij uit op 400 Euros extra en dat kon hij in februari pas doen!
“Laat het dan voorlopig maar zo” zei ik “dan zien we later wel weer.
Na contant (zonder BTW) afgerekend te hebben, vertrokken ze. Uiteindelijk heb ik de volgende dag de stronken iets uitgegraven en er met de kettingzaag nog een 10 cm afgezaagd, zodat alles in ieder geval onder de rooilijn zat.
Al met al weer een les geleerd. ‘Le tronc’ is dus iets anders dan ‘la souche’.
