Ziek worden in het buitenland wordt nog erger als u niet in staat bent om uw vertrouwde huisarts of tandarts te bezoeken. Maar wees gerust, u bent in veilige handen in Frankrijk, want dit land is de thuisbasis van een van de beste gezondheidszorgsystemen ter wereld.
Van buitenaf kan het systeem echter een beetje ingewikkeld lijken, dus hier zijn enkele richtlijnen om u aan te melden bij een huisarts en het naar de tandarts gaan.
Een arts voor het leven!
Wanneer u zich aanmeldt voor een ziektekostenverzekering, moet u een “médicin traitant” (huisarts) kiezen. Het maakt niet uit of dit een specialist of een huisarts is. Op elk moment kunt u van arts veranderen door uw zorgverzekeraar hiervan op de hoogte te stellen. Kinderen hebben meestal dezelfde médecin traitant als minstens één van hun ouders, maar dit is niet verplicht.
Uw médecin traitant houdt uw medische voorgeschiedenis bij en kan u doorverwijzen naar specialisten of andere artsen indien nodig. Dit wordt het “gecoördineerde zorgpad” systeem genoemd. Volgens dit systeem kunt u alléén afspraken maken met artsen die u worden aanbevolen door uw officiële huisarts.
Hoewel het mogelijk is om de officiële aanbevelingen te omzeilen en uw eigen specialist te vinden, wordt het vergoedingspercentage verlaagd als u het trajectsysteem niet volgt. Dit betekent dat slechts 30% van de kosten worden vergoed, in plaats van 70%. Er zijn uitzonderingen op deze regel als u een oogarts of gynaecoloog wilt raadplegen: in deze gevallen wordt u een financiële boete bespaard voor het vinden van uw eigen arts.
Artsenpraktijken zijn overal in Frankrijk te vinden en staan bekend als “Cabinet Médical”. Deze praktijken zijn vaak joint ventures tussen meerdere artsen. U kunt bij uw apotheek vragen waar het dichtstbijzijnde Cabinet Médical is, of u kunt online een arts vinden en een goede manier is om uw buren te vragen naar welke huisarts zij gaan.
Taalproblemen.
Als uw Frans nog niet op peil is, kunt u overwegen om een Nederlands of Engels sprekende arts te kiezen. Als u in een landelijk gebied woont, kan dit een uitdaging zijn, maar de meeste grote steden hebben tweetalige artsen. Voelt u zich niet vertrouwd om naar een arts of ziekenhuis te gaan, dan heeft u de mogelijkheid om via de site raadendaad.fr een vrijwilliger te vinden die u hierbij kan begeleiden. Discretie is gewaarborgd.
Contant betalen voor een consult!
Hoewel de meeste kosten worden vergoed, mag u uw portemonnee niet vergeten wanneer u naar de dokter gaat, omdat sommige kosten vooraf moeten worden betaald.
Er zal echter hoogstwaarschijnlijk een extra honorarium van 1 EUR zijn, dat door de patiënt moet worden betaald. Deze kleine, extra vergoeding wordt een participatie forfaitaire of forfaitaire vergoeding genoemd en wordt aangerekend voor elke medische handeling: als u bijvoorbeeld een consultatie en een röntgenfoto op dezelfde dag hebt, wordt u 2 EUR bovenop de vergoeding aangerekend die uw ziektekostenverzekeraar zal vergoeden. Deze kosten zijn geplafonneerd op 4 EUR per dag en 50 EUR in totaal voor het hele jaar, zodat u geen grote rekeningen hoeft te betalen als u ziek wordt.
U kunt uw behandeling meestal contant, per cheque of creditkaart betalen, maar het komt steeds vaker voor dat zorgverleners worden aangesloten op een gecentraliseerd systeem, waardoor patiënten in plaats daarvan hun carte Vitale kunnen gebruiken. Deze kaart wordt uitgegeven door de staatsverzekeringsmaatschappij en betekent dat de patiënt helemaal niet hoeft te betalen. In plaats daarvan wordt het geld rechtstreeks van de ziektekostenverzekeringsmaatschappij afgeboekt, waardoor de terugbetalingsfase overgeslagen wordt.
Ziek worden buiten werktijden!
Als u ziek wordt buiten de normale werktijden, kunt u niet zomaar bij het Cabinet Médical komen opdagen. Net als winkels, apotheken en alle officiële diensten in Frankrijk zijn de dokterskantoren ’s avonds en op zondag gesloten. Als u echter na enkele uren hulp nodig hebt, is er een roulerings systeem in gebruik – in ieder geval in de grote steden – om ervoor te zorgen dat er een dokter beschikbaar is.
Het systeem dat bekend staat als Maisons Médicales de Garde (MMG) betekent dat de doktersdiensten regelmatig wordt gewisseld, dus het is het beste om uw lokale gendarmerie (politiebureau) of het SAMU noodnummer (15) te bellen om uit te vinden welk Cabinet Médical u moet bellen. Er is online informatie beschikbaar voor de inwoners van Parijs en enkele andere grote steden. Bij een MMG betaalt u meestal een extra vergoeding voor de behandeling buiten kantooruren, maar dit kan vaak worden vergoed via het Franse sociale zekerheidsstelsel dankzij een aanvullende verzekering (mutuelle).
Vermeld moet worden dat de artsen buiten kantooruren niet verplicht zijn om dienst te houden, wat betekent dat slechts ongeveer 15% van de bevolking wordt bediend door het MMG systeem. Vooral op het platteland is er vaak geen medische zorg buiten de openingstijden, behalve in geval van een ongeval of noodgeval.
Er is een secundaire out-of-hour service van SOS Médecins. Deze call-out service kan u helpen als u binnen hun werkgebied woont en het noodnummer 112 of hun eigen directe lijn 3624 belt (0,15 /minuut).
Bron:
internations en lesfurets
Hospitalisation et chirurgie Ziekenhuisopname:
Ziekenhuisopname en operatie uw vergoedingen ameli.fr Verzekerd
Het franse zorgsysteem
Omdat in dit forum door nieuwkomers in Frankrijk regelmatig vragen verschijnen over het franse zorgsysteem, heb ik besloten mijn standaardantwoord op die vragen vast te leggen in een artikel. Dan kan ik daar in het vervolg simpelweg naar verwijzen.
Het basiszorgverzekeringssysteem in Frankrijk is heel anders is geregeld dan in Nederland. Het franse basiszorgstelsel is vastgelegd in de Wet PUMa (Loi de la Protection Universelle Maladie). In het algemeen kun je stellen dat de basisverzekering vrijwel alles vergoedt. Maar niet volledig, zoals in Nederland. (Aan de andere kant betaal je hier ook geen jaarlijkse eigen bijdrage.) In de basisverzekering zijn voor alle medische verrichtingen en voor bezoeken aan artsen, specialisten en tandartsen en voor hun medische handelingen basistarieven vastgesteld. Die zijn laag. Van die lage tarieven vergoedt de basisverzekering (Caisse Primaire d’Assurance Maladie oftewel CPAM) in het algemeen 70%.
Omdat de vastgestelde basistarieven zo laag liggen, rekenen veel specialisten en tandartsen véél meer dan het basistarief. Toch krijg je als patiënt maar 70% van het basistarief vergoed. Alleen wanneer je lijdt aan een erkende chronische ziekte (ALD = Affection de Longue Durée), krijg je 100% van de basisvergoeding terug. (“Erkend” wil zeggen dat de ziekte op een vastgestelde lijst met chronische ziektes voorkomt.) Zie voor de lijst met erkende chronische ziektes bijvoorbeeld Service Public. De overschrijdingen van de tarieven door specialisten komen dan nog steeds (gedeeltelijk) voor eigen rekening. Zie Ameli.fr.
Ook voor hulpmiddelen, zoals bijvoorbeeld hoortoestellen en brillen waren in het verleden bijzonder lage basisvergoedingen vastgesteld, waardoor je als patiënt heel veel moest bijbetalen. Per 1 januari 2020 zijn nieuwe vergoedingen voor brillen en mondprotheses ingegaan, waardoor je daarvoor (althans voor bepaalde goede modellen) niets meer hoeft bij te betalen, wanneer je tenminste naast je basisverzekering ook een aanvullende verzekering hebt. In 2021 volgen de hoortoestellen. Je moet wel kenbaar maken dat je in het kader van deze nieuwe regeling een bril, mondprothese of hoortoestel wilt aanschaffen!
Voor al die niet-vergoede ziektekosten kun je een aanvullende verzekering afsluiten. Die wordt in Frankrijk aangeduid met “complémentaire“, hoewel vaker het woord “mutuelle” wordt gebruikt. Ook als verdragsgerechtigde (een Nederlander of Belg die AOW en/of pensioen of een uitkering uit Nederland of België ontvangt) kom je, wanneer je aan de voorwaarden voldoet, in aanmerking voor de CSS. Zie Droit-Finances.com. Ook als verdragsgerechtigde (een Nederlander of Belg die AOW en/of pensioen of een uitkering uit Nederland of België ontvangt) kom je, wanneer je aan de voorwaarden voldoet, in aanmerking voor de CSS.
Ook deze aanvullende verzekeringen zijn anders geregeld dan in Nederland. De premie wordt bepaald naar leeftijd en zij werken met percentages (behalve de CSS). Je kunt je bijvoorbeeld voor 100% verzekeren, voor 200% of voor 300%. Dan vult de mutuelle de 70% vergoeding van de basisverzekering aan tot respectievelijk deze percentages. Wanneer een specialist bijvoorbeeld 2,5 keer de vastgestelde basisvergoeding vraagt, krijg je met een 300%-verzekering alles vergoed, maar met een 100%-verzekering slechts het vastgestelde basisbedrag. Een voordeel van de meeste mutuelles à 300% is ook dat je in een ziekenhuis recht hebt op een eenpersoonskamer (voorzover beschikbaar).
Bij sommige mutuelles kun je ook bij lagere verzekerings-percentages tegen bijbetaling kiezen voor het recht op een eenpersoonskamer. Daarnaast bieden mutuelles vaak een verzekering aan die alleen geldt voor ziekenhuisopname. De premie daarvoor is uiteraard lager.
Maar… mutuelles (behalve de CSS) rekenen in Frankrijk premie naar leeftijd. Voor 65-plussers zijn deze premies niet mis. En wanneer de CPAM een bepaald medicijn of een behandeling niet vergoedt, vergoedt ook de mutuelle niets.
Je kunt je als verdragsgerechtigde ook in Nederland laten behandelen. Met de EHIC-kaart (aan te vragen bij o.a. het CAK) heb je recht op de voorzieningen van de NL basisverzekering. Maar eventuele bijkomende kosten moet je zelf betalen, want de franse basisverzekering vergoedt geen ziektekosten in het buitenland en de mutuelle dus ook niet.
Extra aandacht verdient de CMUNF (Club van Medische Uitvoerders voor Nederlanders in Frankrijk). Deze vereniging is opgericht door verzekeringskantoor Butet en De Jong (met enkele NL-sprekende medewerkers), met als doel om lagere premies te kunnen bedingen bij mutuelles. Bovendien geeft de CMUNF voorlichting over medische zorg aan Nederlanders die in Frankrijk wonen. Ook aan April-international.com (Frans, Duits en Engels), waar de CMUNF haar ziektekostenverzekering heeft ondergebracht, zijn diverse NL-sprekende medewerkers verbonden.
Deze gids biedt ook veel informatie voor NL verdragsgerechtigden, evenals de FANF-website. De gids is inmiddels wel verouderd, ZIN is bijvoorbeeld CAK geworden, maar hij biedt nog steeds veel nuttige informatie.
(De CPAM gaat over de basisverzekering voor burgers in het algemeen. Voor agrariërs is dat de MSA (Mutualité Sociale Agricole). Voor mensen zonder (voormalig) arbeidsinkomen (werk, pensioen) bestaat de CMU (Couverture Maladie Universelle). Daarvoor kun je eventueel in aanmerking komen wanneer je minimaal drie maanden legaal in Frankrijk verblijft, bij immigratie een ziektekostenverzekering hebt en kunt aantonen dat je voldoende middelen van bestaan hebt om geen beroep te hoeven doen op de franse openbare kas.
Er bestaat ook een engelstalige hulplijn van de CPAM. Het telefoonnummer is 3646 of 08 11 36 36 46. Bereikbaar op werkdagen van 8.30 tot 17.30 uur.