EU-land
Ze tuurt vorsend op een lijstje namen op een ruitjespapiertje dat op de wand naast haar computer is gescotched. “Vous dites bien Les Pays-Bas, Monsieur? ” vraagt de Franse ambtenaar mij vriendelijk wanneer ik haar vertel dat het diploma waar alles om draait is uitgegeven in Nederland.
Wetende dat Frankrijk het Nederlandse diploma zou moeten erkennen op basis van EU-regelgeving en dat die erkenning een voorwaarde is om het bedrijf van de klant te kunnen oprichten, wil ik graag dat de ambtenaar haar lijstje checkt. Blijkbaar fungeert het lijstje als geheugensteuntje voor welke landen er ook al weer lid zijn van de EU.
“ Désolée, zegt de ambtenaar peinzend, “ Les Pays-Bas komt niet voor in het rijtje van EU-landen beginnend met een L, en ook niet bij de P. Et donc, dit betekent dat we het diploma van uw klant niet zomaar kunnen erkennen.”
Ik buig me voorover naar haar lijstje, me onderhand afvragend hoe dit mogelijk is. Snel vliegen mijn ogen over de namen van de landen et voilà, bij de H stuit ik op “ Hollande”. Tsja, dat had ik niet bedacht. En de ambtenaar, zij heeft er geen idee van dat we het over hetzelfde land hebben en dat moet ik haar ook niet ál te triomfantelijk gaan uitleggen. Want een Franse ambtenaar heeft altijd gelijk.
Door: Wim v Teeffelen, bijonsopderedactie.nl