Door: Kees Wijnen
In 2002 verruilden Kees en Marjo Wijnen hun bestaan in Nederland voor een avontuurlijker leven in Zuid-Frankrijk. In de Aveyron begonnen zij een Chambres d’Hotes en mini camping. Na 15 jaar verruilden zij hun bedrijf in voor een wat rustiger bestaan. Zij genieten nu van een welverdiend pensioen, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Nog steeds verhuren zij 2 gites op een prachtig domein in de Lot & Garonne. Volg hun avonturen door het lezen van deze verhalenbundel.
De koop
De elektricien
Etenswaardigheden
De buren
Ça va, ça va
En hoe is het nou met jouw Frans?
Angel, de schapenboer
Van hot naar haar
Het GSM bankje
De septic tank
De gendarmerie
Propriété
Chemin rural
La pipistrelle
Het pad naar de rivier
Van een leien dakje
De zwembadcontrole
De motorbende
De marché nocturne
Pennen en potloden
De torenvalken
Boze Fransen
De jachtpartij
De Franse bank
AZERTY en accenten
Korsakov
Honden
Plat du jour
Foie gras
Bonje op de camping
Pico
Uitgezaaid
Het dorpsrestaurant
Le pèlerinage
De rommelmarkt
De storm
La Pilière Basse
Roquefort
Poisson d’Avril
De Aziaat
De moerbeiboom
La porcherie
De Franse feestdagen
De belastingdienst
De Franse begrafenis
Franse taalkronkels
De gele hesjes
Bij de pinken
De verkoop
Zomersneeuw
La souche
Lieu dit
Het feestje
De staaroperatie
Het incassobureau
De tandarts
Corona
De prostaat
Nou, dit was het dan. Een greep uit onze avonturen gedurende 20 jaar Frankrijk die de moeite van het vastleggen waard waren en die we met jullie wilden delen.
De een zal zeggen “WOW!” een ander “Is dat alles?” Het is maar hoe je er tegenaan kijkt. Wij hebben in ieder geval volop genoten en doen dat nog steeds, nu wel in wat rustiger vaarwater.
Hoe het verder gaat? Niemand die dat zeker weet, zelfs wij niet. Zoiets als Corona of de klimaatcrisis laten maar weer eens zien hoe snel de wereld kan veranderen. Voorlopig zitten we hier nog goed in Villeneuve sur Lot in ons comfortabele huis met 2 gites die verhuren als een gek. Zolang onze gezondheid het toelaat, zullen we dat voorlopig nog wel blijven doen. Wat onze oude dag ons nog gaat brengen weten we niet. We zijn nu begin zeventig en, afgezien van een pijntje hier pijntje daar, nog gezond van lijf en leden. Als we dit huis niet meer kunnen aanhouden, zullen we het waarschijnlijk inruilen voor een veel kleiner huis, waarschijnlijk nog steeds ergens in Frankrijk of wie weet weer terug in Nederland. Worden we echt hulpbehoevend, hebben we zorg nodig, dan zien we dan wel weer wat het leven voor ons in petto heeft.
Ik hoop in ieder geval dat je deze verhalenbundel met plezier gelezen hebt.
