We hadden ons voorgenomen om alles op papier te zetten vanaf het moment dat we zouden gaan emigreren maar ook bij ons en misschien klinkt het heel bekend in de oren bij anderen… voordat je het weet, is het jaar alweer voorbij en heb je er geen zin meer in of ben je het meeste alweer vergeten. Maar ik merk aan mijzelf alweer dat ik veel te snel ga, dus laat ik eerst maar eens beginnen wie wij zijn en hoe wij in Prayssac (Lot – 46220) terecht gekomen zijn.
Wij, Angelique en Ingrid, zijn het afgelopen jaar (2022) “zo nu en dan” aanwezig geweest op 5 Route de la Pradeloune in het idyllische dorpje Prayssac. Tijdens de wisselende aanwezigheid hebben wij zowel van de omgeving maar natuurlijk ook van de woning genoten! Maar zou het niet leuker en beter zijn om hier gewoon voorgoed te gaan wonen? Dat gezegd hebbende zijn we dan ook het traject van pre-pensionering ingegaan, ook al lijkt deze keuze vanzelfsprekend, de achterliggende gedachte is bewust gekozen.
Maar daar over later meer…
Inmiddels zijn wij – de tijd vliegt om – alweer sinds februari 2023 geëmigreerd vanuit Nederland naar Frankrijk en dus zoals eerder aangegeven beiden gepensioneerd.
Wij komen uit Almere, voor het geval dat het je ontschoten is dus uit Nederland, wat op zo’n 30 km van Amsterdam ligt en waar de zogenaamde “nieuwe” stad verrezen is. We woonden alweer meer dan 40 jaar in Almere, wat in de provincie Flevoland ligt. Een ingepolderd stuk grond en onder de zeespiegel gelegen (!).
Angelique is nu 62 jaar en 9 maanden, Ingrid werd in september ’22 60 jaar … ja ja, een heel comfortabele leeftijd om al met pre-pensioen te gaan. Ik weet het, dus haal ik het maar even aan. Angelique heeft vele jaren in de luchtvaart gewerkt en momenteel schrijft ze middels een eigen website recensies over vluchtsimulatie producten. Ingrid heeft ongeveer 40 jaar gewerkt in de zorg en geniet nu iedere dag van “die” dingen doen die er altijd bij inschoten zijn toen ze nog werkte.
Maar hoe zijn wij dan verzeild geraakt in Prayssac (Lot 46220) zou je je kunnen afvragen?
In onze vrije tijd (de vakanties) hebben wij veel tijd doorgebracht in Frankrijk en sinds 12 jaar ook regelmatig in de Lot en Prayssac. Op Camping de Floiras, 4 km van ons huis vandaan, hebben we eerst met de tent en daarna met de caravan vele keren gekampeerd. Daar onze Franse vrienden hier ook wonen, was dit altijd een mooie gelegenheid om bij hen op bezoek te gaan.
Medio december 2021 waren we wederom op bezoek bij onze vrienden in Prayssac en zo moest het zijn, op het juiste moment, het juiste tijdstip en de juiste contacten. Het bleek dat onze huidige woning in de verkoop zou gaan. Middels snel WhatsApp contact, de woning van de Engelse twee keer bezocht en al was de binnenkant niet onze smaak – verre van dat – we hadden wel een goed beeld gekregen of dit wat was of niet. Na het nodige wikken en wegen besloten om een bod te doen en alles wat daar nog bij komt. Gevolg, op 20 mei 2022 zaten we dan met zijn allen bij de notaris in Cahors. Wat verder weg dan ergens nabij Prayssac, maar wel zo makkelijk om een Engels sprekende notaris te hebben.
Ik besef mij ook wel dat de bovenstaande alinea even snel in een notendop verteld is maar de werkelijkheid was dat er van alles geregeld moest worden en in opdracht werd gegeven aan de Engelse eigenaren voor het laten uitvoeren van een DDT rapport, een soort matig uitgevallen technisch/bouwkundig rapport. Nou ja, bouwkundig rapport is wel heel veel gezegd maar goed, het is een vereiste van de notaris. Daarbuiten moest de septic tank ook nog gecontroleerd en schoongemaakt worden, indien het schoonmaken van toepassing was. De septic tank moest zeker niet leeggezogen worden!
Van dat alles – in de Franse taal – afschriften gekregen dus aan de haal met vertaal programma’s – ik heb er vele voorbij zien komen maar ben blijven steken bij DeepL – om een beetje grip te krijgen wat er nu allemaal staat. Mijn ervaring is dat het DDT document leuk is, een vereiste is, maar daar is ook alles wel mee gezegd. Een echt keuringsrapport is het niet mijns inziens. Nu is ons huis geen authentieke Franse woning van 50 tot 100 jaar oud maar slechts 22 jaar, maar ondanks die jonge leeftijd kan er toch wel het een en ander mis zijn. Nu kun je je afvragen of een Nederlands bouwkundig rapport wel van alles naar boven haalt, maar dit DDT rapport is handig, een vereiste maar sluit niet alles uit.
Goed en dan… 20 mei 2022 zijn we dan bezitter van een huis op een heuvel nabij Prayssac, een groot zwembad en ook nog eens met 7000 m2 grond. Klinkt allemaal leuk maar wat nu?
Deze woning als vakantiewoning gebruiken, dat lag niet echt in onze lijn, maar wat dan wel? De huizenmarkt in Nederland was enorm aan het pieken dus onze woning in Almere verkopen was wel heel aantrekkelijk maar wat dan? Een andere woning kopen – als je die kunt krijgen of redelijk betaalbaar zou zijn – was een mogelijke optie of eventueel in de caravan vertoeven en wat zou Ingrid dan gaan doen? Stoppen met werken en ook emigreren naar Frankrijk?
Veel te veel vragen en onzekerheden maar er moest wel iets besloten worden. Daar Angelique vanuit huis werkte, was zij de aangewezen persoon om dit allemaal eens uit te gaan zoeken en jee, wat een ellende om zaken boven water te krijgen. Daar kom ik zo wel op maar eerst toch maar besloten om de woning in Almere in de verkoop te zetten. Het bleek dat het hoogtepunt van de woningmarkt al voorbij was en hoe mooi onze woning ook was, er stonden geen 20-30 mensen meer te trappelen om te kopen.
Regelen, regelen en nog eens regelen
Angelique ging dus zoals beloofd aan de gang met het uitzoeken van een eventueel pre-pensioen, het CAK, de SVB, Mijn Pensioen, export en import van auto, caravan en aanhanger, zorgverzekering, even snel trouwen en ga zo maar door. Ineens blijkt toch wel dat er een heleboel bij komt kijken en onze ervaring is dat als je denkt dat je alles hebt geregeld, je er uiteindelijk achter komt als je eenmaal in Frankrijk woont, je nog heel veel meer dingen moet regelen die je vergeten was of die plotseling op je pad komen.
Afijn, veel mensen die al met pensioen waren of ook eerder met pensioen gegaan zijn, gevraagd naar hun ervaring en hoe zij rond komen en ga zo maar door. Nu is en blijft dit altijd lastig want de één heeft zoveel per maand nodig, de ander veel meer of minder en die heeft weer geen zwembad en die weer wel en ja, een zwembad is heel leuk en heerlijk als het warm is, maar het kost wel allemaal geld om het ook nog een beetje in een frisse en gezonde conditie te houden. Hoe het ook zij, het is ook wel leuk om weer zo druk bezig te zijn met andere zaken dan het vertrouwde, uiteraard is dit natuurlijk persoonlijk.
Tijdens onze zoektocht naar bovenstaande zaken nam Angelique haar iMac mee naar Frankrijk om ook daar nog verder te zoeken en zaken af te strepen indien afgerond. Buiten het feit dat wij al veel eerder de website van Daan met “de LOTgenoten” hadden gevonden, hebben we ook vele andere websites gevonden. Om er maar een paar te noemen “FANF”, “nederlanders.fr”, “infofrankrijk.com” en ga zo maar door. Persoonlijk ben ik geen favoriet van een forum dus zelf liet ik nederlanders.fr snel links liggen behalve dan dat ik via deze website wel in aanraking kwam met Peter de Jong van Assurance 3000 en Maartje Verspuij. Peter de Jong verzorgd met zijn bedrijf via April International o.a. een mutuelle (aanvullende zorgverzekering). Maartje Verspuij is gespecialiseerd in de export-import van je auto, caravan, camper of aanhangwagen.
Exporteren-Importeren voertuigen
Voor wat betreft, indien van toepassing natuurlijk, de export en import van je auto, caravan of welk ander rollend object, dit kun je natuurlijk ook zelf doen. Dat hoeft natuurlijk niet door Maartje maar mijn ervaring is dat je, als je eenmaal je emigratie bent gestart, je heel veel aan je hoofd hebt en het toch wel zo makkelijk is als je dit even kunt parkeren bij een ander die alles voor je regelt, uiteraard wel tegen betaling per object á 160,00 Euro.
Een voorbeeld; je kunt, zoals in ons geval, onze auto en caravan zelf exporteren bij het RDW in Nederland. Dit is makkelijk en snel gedaan behoudens dat je dan een tijdelijk kenteken krijgt en dus zelf even snel een export kentekenplaat moet maken of moet kopen bij het RDW (als ik het goed heb). Het gevolg hiervan is wel dat je dan binnen 14 dagen met de geëxporteerde voertuigen uit Nederland moet vertrekken en dat je een “andere” verzekering moet regelen daar eenmaal afgemeld bij het RDW de Nederlandse verzekering stopt. Wat blijkt namelijk dat een “andere” tijdelijk verzekering zoeken van maximaal 14 dagen om de voertuigen naar Frankrijk te rijden heel beperkt en nog redelijk duur is.
Waarom dit lange verhaal over het exporteren van je voertuigen naar Frankrijk? Nou, nu komt Maartje dus om de hoek en gezien de prijs die zij rekent per voertuig, vonden wij het toch wel makkelijk om dit uit handen te geven want wat adviseert Maartje; niets exporteren in Nederland, niet naar het RDW gaan, maar gewoon met je voertuig(en) en gele kenteken platen naar Frankrijk rijden inclusief dus de nog geldige Nederlandse verzekering. Eenmaal aangekomen in Frankrijk Maartje informeren dat je de voertuigen (in ons geval) wilt exporteren en importeren. Maartje gaat dan aan de slag via de ANTS website (https://ants.gouv.fr/) en dan is het even afwachten.
Tijdens dit wachten – in ons geval was de auto het eerste doorgekomen binnen 2 weken – hou je gewoon je gele kentekenplaat op de auto en houdt je je Nederlandse verzekering aan. Nu kan het zijn dat de ANTS de aanvraag direct goedkeurt of dat er een export bewijs deel 2 gevraagd wordt. Je begrijpt het al, als de aanvraag direct wordt goedgekeurd dan kun je zelf of Maartje (tegen betaling) het voertuig online afmelden bij het RDW. Nog niet gelijk want je moet nog wel wachten op je “carte grise”, het Franse kentekenbewijs die Maartje aangetekend naar je opstuurt. Als de ANTS export deel 2 nodig heeft, dan zal Maartje je vragen om de gele kentekenplaten op te sturen naar haar en zij zal dan zorg dragen om de platen naar Nederland te sturen naar haar RDW contactpersoon.
Dat lijkt allemaal wat omslachtig maar als de ANTS een export deel 2 nodig heeft om een goedkeuring te geven voor je carte grise, dan eist het RDW dat je in persoon naar een Nederlands RDW kantoor komt met gele platen en legitimatie om aldaar dan een export deel 2 te verkrijgen. Je begrijpt het al, dat is niet te doen om even heen en weer naar Nederland te rijden voor dit bewijs. Vandaar dat de ingeslagen weg naar Maartje dan veel makkelijker is. Wel vraagt Maartje hiervoor per voertuig 110,00 Euro extra indien de ANTS een export deel 2 nodig heeft. Verder geeft Maartje aan dat als je haar weg bewandeld en de gele kenteken platen naar haar moet opsturen, je tijdelijk witte kentekenplaten met je oorspronkelijke kenteken op de auto zet en je een Franse autoverzekering uitzoekt en start. Dat laatste hebben we wel geïnformeerd maar dat is best heel lastig. Mocht dit dus niet lukken, dan kun je tijdelijk niet met je voertuig rijden.
Afijn, in ons geval had de ANTS zowel voor onze ingevoerde auto en caravan geen export deel 2 nodig. Concreet betekent dit dat nadat de ANTS de goedkeuring had gegeven, wij aan Maartje 13,76 eu moesten betalen voor de afhandeling bij de ANTS, zij onze carte grise per aangetekende post opstuurde en wij middels een per email ontvangen papier onze Franse kentekenplaten konden bestellen.
Voor je kentekenplaten kun je natuurlijk naar een lokale autodealer gaan maar ja, als je de Franse taal nog niet echt machtig bent dan zou dit een obstakel kunnen zijn. Ik heb de platen uiteindelijk via een van de vele Internet bedrijven – Plaque-Immat.fr – besteld. Makkelijk, snel en netjes verpakt afgeleverd. De aanhanger die wij hebben valt onder de categorie maximaal 750 kg dus die heeft wel een eigen kentekenplaat maar geen eigen verzekering nodig. Dus als de aanhanger achter de auto hangt, dan is deze verzekerd in geval je schade aanbrengt bij een ander. Verder had de aanhanger ook geen eigen kenteken wat inhoud dat die niet geëxporteerd hoefde/kon te worden.
Maar… ja ja, nu komt het, voor de auto en caravan hadden we wel een verzekering nodig en mijn hemel, wat een ellende was dit. Het lijkt allemaal heel makkelijk en snel te regelen maar onze ervaring is dat dit toch niet zo makkelijk is. Van onze Nederlandse verzekeringsmaatschappij – Centraal Beheer – kregen wij een zogenaamd “Proof of no claims bonus” document. Hierop staat wat de Nederlandse bonus is, waar je overigens niets aan hebt in Frankrijk daar men hier een ander systeem van bonus heeft en het aantal schadevrije jaren, wat wel van belang en bruikbaar is en de periode waarvoor dit document geldt. In ons geval was dit voor een periode van 1,5 jaar. Dan denk je “alles is hiermee klaar, toch?” Niets is minder waar. Bij sommige verzekeraars wilde zij een bewijs hebben van dat wij 3 tot zelfs 13 jaar verzekerd waren geweest. Ten eerste hebben wij dat niet behalve dan dat je polisafschriften van voorgaande jaren kunt aanleveren maar onze Centraal Beheer deed dit niet. Trouble, trouble en nog eens trouble … oh pardon … problèmes, problèmes et encore plus de problèmes.
Mede door het advies van Daan – nogmaals dank hiervoor – zijn we terecht gekomen bij AXA in Montayral, nabij Fumel. Prima geholpen en ook nog mail verkeer in het Engels. Wat wil je nog meer. Binnen redelijke grenzen geen vreemde of onmogelijke vragen of aanleveren van stukken. De prijs was gunstig, wat ook niet onbelangrijk is. Wat ons wel opviel bij het vergelijken van auto verzekeringen, zowel via een kantoor of online, dat er bijna geen 0,00 Eigen Risico bestaat, wat in Nederland bijna de gewoonste zaak van de wereld is. Daar hebben wij ons maar bij neergelegd.
Even nog een ander puntje van aandacht om te delen; een terugboeking van creditkaart.
We hadden ook nog, de prijs leek interessant, een stap genomen richting Direct Assurance. Die leek heel aantrekkelijk maar bleek achteraf niet zo te zijn. We hadden betaald middels de creditkaart wat weer het voordeel heeft dat bij problemen we onze creditkaart maatschappij – ICS – konden inschakelen.
Om het verhaal even kort te houden, we kwamen er met hun niet uit dus hebben we de aanvraag geannuleerd. In Nederland zou de maatschappij dan een creditboeking doen richting de creditkaart maatschappij maar dat schijnt hier in Frankrijk dus bij Direct Assurance niet te gebeuren. Na een week of zo kregen we dan ook een check per post toegestuurd. Een wat .. een papieren check …. huuu, wat is dat nou weer? Hier heel normaal, voor ons zo ouderwets als het maar kan. Maar wat nu? Wij willen ons geld terug nadat we de aanvraag geannuleerd hadden en nu krijgen wij een check om, ja, om wat?
Misschien kunnen de ervaren gepensioneerden hier wel om lachen en achteraf konden wij dat ook want bij onze bank – Credit Agricole – bleek dit de normaalste zaak van de wereld te zijn. Men neme een CA cheque verkrijgbaar bij de bank, men vult enkele gegevens in, voegt de ontvangen Direct Assurance check bij de envelop en deponeert deze in de CA brievenbus. Diezelfde dag was het bedrag al op onze rekening bijgeschreven. Jee, dat gaat wel heel erg makkelijk! Toch nog niet z’n gek systeem en toch wel zo makkelijk een bankkantoor om de hoek!
Ik zou wel door kunnen schrijven maar straks heb ik deel 1, deel 2 en de vele andere delen reeds geschreven en dat is niet leuk en/of niet wenselijk. Per slot van rekening wil ik de spanning erin houden. Dus bij deze, deel 1 als introductie en enkele zaken die later nog verder uitgespit worden. Wees niet bang, ik heb nog zoveel te vertellen of te delen.
Mocht je toch al vragen en/of opmerkingen hebben, dan kun je altijd een mail aan Daan (info@lotgenoten.fr) sturen of mij direct benaderen via angeliquevancampen@me.com.
Deel 2
Onze Emigratie Export/import afgerond
Na onze introductie in deel 1 en het verhaal betreffende de export/import van onze auto, caravan en aanhanger, wilde ik toch nog even het volgende kwijt over dit onderwerp en wel dit: Maartje Verspuij, heel erg bedankt voor je ondersteuning en toewijding. Maartje kun je bereiken via email adres verspuij@orange.fr.
Introductie Zorgverzekering
Al hebben Angelique en Ingrid wel de nodige informatie her en der verkregen, het is en blijft een lastig hoofdstuk. Ik zal mijn best doen dit op papier te zetten zoals wij het ervaren hebben. Dit was en is mede mogelijk gemaakt door bv. Daan van de LOTgenoten, Peter de Jong van Assurances SECARA 3000, het CAK (in mindere mate), de SVB en nog enkele anderen partijen. We hadden ons – dachten wij – er voor zover mogelijk goed op voorbereid voordat we definitief Nederland zouden verlaten. Achteraf blijkt dat de voorbereidingen wel goed waren maar er toch gaandeweg weer andere zaken op ons pad kwamen die wij nog niet hadden kunnen voorzien in relatie tot de Franse basis zorgverzekering. De eerste paar hoofdstukken zijn gerelateerd aan wat basis begrippen en daarna steken wij van wal “hoe wij het ervaren hebben“. Dat “hoe wij het ervaren hebben” hoeft dus voor een ander niet ook zo uit te pakken, met name dan de langer dan geplande procedure bij de CPAM. Afijn, laten we een start maken met dit toch wel ingewikkelde proces.
CPAM en de Carte Vital
Frankrijk heeft een verplichte basis zorgverzekering, wat vroeger in Nederland bekend stond als “het ziekenfonds”. Net zoals toen in Nederland is het hier ook in Frankrijk een basiszorgverzekering die wordt beheerd door de Franse overheid. Zoals jullie vast nog weten uit ons deel 1, wij wonen in de Lot en ons basis zorgverzekering kantoor, de CPAM (Caisse Primaire d’Assurance Maladie) is gevestigd in Cahors. Buiten dat de CPAM in je regio best wel veel voor je kan doen, er is een ding wat ze uitgeven wat bijna van levensbelang is, de Carte Vitale. Nu is levensbelang wel een heel heftig woord maar recentelijk heb ik een spoed operatie aan mijn oog moeten ondergaan en dan zie je bij andere patiënten de kracht van de Carte Vitale en dus het efficiënte gemis omdat wij die nog niet hadden.
Wij kunnen zelf nog niet echt aangeven wat een Carte Vitale allemaal kan of goed voor is want wij zitten nog in de wacht bij de CPAM om deze kaart te krijgen. Je kunt zo gek niet bedenken waar je de kaart – een soort geel/groen achtige creditkaart met chip – voor kunt gebruiken: Ga je naar de huisarts, Carte Vitale nodig, ga je naar de apotheek, Carte Vitale nodig, ga je naar de spoedpost in een ziekenhuis, Carte Vitale nodig, kom je voor een afspraak in een kliniek of iets dergelijks, Carte Vitale nodig, een ambulance, Carte Vitale nodig en ga zo maar door. Overigens, in combinatie met de Carte Vitale vraagt men altijd naar een ID en je geboorte datum. Tot zover in het kort even het Franse ziekenfonds maar je zult in Frankrijk toch echt een aanvullende zorgverzekering moeten nemen. Dit komt omdat de CPAM veel dingen als basis vergoed. Laat ik een makkelijk voorbeeld aanhalen : in Nederland is een bezoek aan de huisarts altijd gratis. In Frankrijk kost een huisartsbezoek altijd of beter gezegd minimaal 1,00 Euro maar meestal meer als je geen aanvullende zorgverzekering hebt.
Mutuelle
Ik dacht, laat ik gelijk beginnen met een naam er in te gooien, de mutuelle. Ok, mutuelle staat voor de aanvullende zorgverzekering die je mijns inziens echt nodig hebt tenzij je heel gezond en jong bent al blijft het ook een persoonlijke hoe of wat. Daar wij allebei boven de 60 jaar zijn en dit jaar een planning vol hebben met allerlei klussen, leek het ons wel verstandig om preventief een goede aanvullende mutuelle te nemen. Afhankelijk welke mutuelle je kiest, kun je je of alleen verzekeren voor ziekenhuisopname of eentje met alle toeters en bellen zoals een nieuwe bril, gehoorapparaten, de tandarts, fysiotherapie en ga zo maar door. Aan alles hangt overigens ook hier een prijskaartje. De denkwijze die wij gezien hebben bij de vele mutuelle verzekeringen is niet zo veel anders als dat je in Nederland hebt.
Nederlandse adviesorganen
In het volgende hoofdstuk “En nu onze thriller” gaan wij in op hoe wij alles ervaren hebben maar toch ook eerst even een paar woorden over de Nederlandse adviesorganen. Om een versnelde procedure te volgen en om dus snel en relatief makkelijk je Carte Vitale te krijgen, kom je in aanraking met het CAK (Centraal Administratie Kantoor). We voelden het soms als een lijdensweg die wij moesten afleggen. Dit omdat die (lees CAK medewerkers) “dit zegt”, die “weer dat zegt”, die weer “dit aanhaalt” en ga zo maar door. Let wel, “dit zegt”, en “dat zegt” zijn soms ook zelfs tegenstrijdigheden tussen CAK (Centraal Administratie Kantoor) medewerkers of tussen de CAK en de SVB (Sociale Verzekeringsbank).
Achteraf blijkt dat de SVB heel weinig te maken heeft met en op de hoogte is van de zogenaamde “verdragsbijdrage” waarmee je als uitkeringsgerechtigde of als ge(pre)pensioneerde te maken krijgt. De zogenaamde “Wlz vrijstelling” (Wet langdurige zorg) die de SVB voor je kan onderzoeken staat weer los van de Wlz bijdrage die door het CAK doorberekend wordt aan de pensioenuitvoerder of de uitkeringsinstantie.
En nu onze thriller
Het begon allemaal met de vraag hoe kunnen wij in Frankrijk een ziektekosten verzekering afsluiten. Lijkt een makkelijke vraag maar deze is echt niet zo makkelijk te beantwoorden. Een ding is zeker; in Nederland is het allemaal veel makkelijker! In Nederland krijgt en heeft een ieder woonachtig in Nederland een BSN nummer. Als ingezetenen in Frankrijk wordt echter een dergelijk systeem niet gehanteerd. In Frankrijk krijg je/heb je een belastingnummer, een sociaal zorgnummer (via de CPAM met de Carte Vitale) en misschien zijn er nog wel een paar typerende nummers die ik vergeten ben of nog niet nodig gehad heb maar in ieder geval niet zoals in Nederland waarbij een BSN nagenoeg bijna alles dekt wel vaak in combinatie met je DiGiD.
Voor het verkrijgen in Frankrijk van een social security nummer bij de CPAM en dus je Carte Vitale, moet je een zogenaamd S1 formulier overhandigen. Dit verdragsformulier wordt uitgegeven door de CAK en krijg je alleen als je een uitkering of een (pre) pensioen hebt. Nu hadden wij op advies besloten om onze pensioenen naar voren te halen maar wat nu als je dit niet hebt of niet wilt. Dan kun je of een eigen bedrijf in Frankrijk starten die voldoende inkomsten genereert (dit is slechts een summiere omschrijving) en je dus niet onder de verdragsregels komt te vallen of je gebruikt het CEFA formulier 15763*02 ook bekend onder de naam “Demande d’ouverture des droits a l’assurance maladie”. Nadeel van het bovengenoemde CEFA formulier en de te volgen procedure is dat je in ieder geval al 3 maanden legaal woonachtig moet zijn in Frankrijk. Dit is en wordt berekend vanaf de dag van emigratie. Daarbij duurt deze CPAM aanvraag ongeveer tussen de 2 en 6 maanden, al gaan er ook getallen rond van 8 maanden. Nogmaals, dit is op basis van wat wij vernomen hebben en niet gebaseerd is op de werkelijke tijd die nodig is.
Daar je gedurende die periode dus geen CPAM basis verzekering hebt en ook geen mutuelle in Frankrijk kunt afsluiten, zul je dus ergens anders een particuliere verzekering moeten afsluiten die, na wij gezien hebben, behoorlijk prijzig zijn. Wat eerder aangegeven, wij hebben dus de weg ingeslagen om ons pre-pensioen naar voren te halen en daarmee via het CAK het benodigde S1 formulier te krijgen. Nu zullen sommigen wel denken … “das zonde om je pensioen al naar voren te halen”? Ja, dat zou je kunnen zeggen maar als de AOW leeftijd bereikt is dan wordt op die datum het aanvullende bedrijfspensioen lager maar dat wordt dan weer aangevuld met de AOW. En ja, ook wij weten dat de AOW opbouw stopt op het moment dat je gaat emigreren. En ja, het is ook zo dat je je vrijwillig kunt laten verzekeren voor de verdere opbouw van je AOW. Of wij dat gaan doen – de SVB heeft ons wel al een berekening toegestuurd – moeten we nog maar eens bedenken. Je kunt ook een bedrag zelf sparen van wat je overhoud maandelijks van de genoten pensioenen maar dat is afhankelijk wat je zelf wilt besteden per maand en straks nog nodig hebt en dat is persoonlijk afgestemd. Goed, weer terug naar het S1 formulier en wat er daarna allemaal gebeurd is. Net voordat onze geplande emigratiedatum in ging, kregen we per email en per post de S1 formulieren. Volgens zowel het CAK – maar ja, die zijn er volgens mij minder van op de hoogte hoe zoiets in de verdragslanden te werk gaat – en enkele reeds gepensioneerden alsmede Daan van de LOTgenoten, is het niet meer dan langs het CPAM kantoor te gaan om dit S1 formulier af te geven. Daarmee zou dan de procedure gestart worden. Ja ……. En nee! Ja, dit S1 formulier is noodzakelijk maar voldoende is het zeker niet. Gelukkig is het S1 formulier wel doorgedrongen in Frankrijk want hoe raar het ook is, het is een Nederlandstalig formulier maar dat even terzijde. Gelukkig herkende men het formulier wel wat dan alweer scheelt maar men wilde toch ook wel graag een afschrift van onze paspoorten, onze Franse bankgegevens en een “domicilie papier” waarop staat dat wij hier wonen. In ons geval is dat dan het afschrift van de EDF (Électricité de France).
De medewerkers in het CPAM kantoor te Cahors zijn zeker behulpzaam en spreken beperkt maar voldoende Engels wat wel zo makkelijk is. Eerst in Frans beginnen of proberen en als het dan iets te moeilijk wordt dan is men wel bereid om in het Engels verder te gaan. Met wat “handen en voeten” kom je al een heel eind. Alles leek voldoende zover! De papieren worden door de medewerkster aan elkaar geniet en gevouwen. Er wordt ons verzocht om het stapeltje gevouwen papieren buiten “in de witte postbus te deponeren”. We kijken elkaar eens aan “wat is dit nu voor aparte procedure” maar goed, wij volgen hun raad op. Er wordt nog gezegd “ongeveer 2 a 3 weken en dan is alles rond!”. Je begrijp het al …. nee, nee, dat was toch wel iets te enthousiast. Na 6 weken – Daan van de LOTgenoten adviseerde ons om eventueel na 3 weken te bellen – maar ja, als je (nog) niet voldoende Frans spreekt dan zou dat weleens een heel kort gesprek kunnen worden. Zoals gezegd, na 6 weken maar eens langs gegaan om te informeren naar de status van onze aanvraag. Oeps, er was nog niet veel mee gebeurd althans men heeft op hetzelfde moment een brief verstuurd want er “miste nog wat papieren”. Hoezo, missen? Nu wilde men ook nog een afschrift van ons trouwboekje hebben en men zag ook weer de S1 formulieren die in onze meegenomen map zaten en ja, die wilde men toch ook echt hebben. Wij begrepen er maar weinig van. Ok, een afschrift van het trouwboekje was nieuw maar de S1 formulieren waren immers al in hun bezit. Heel vreemd allemaal maar goed de kopieën weer afgegeven en “Nee, nu zou het binnen een paar weken rond zijn”. Ja ja, nou niet dus. Nu blijkt bij ons derde spontane bezoek dat het CPAM kantoor in Cahors deze zaken helemaal niet direct afhandelt maar dat doet CPAM Toulouse. Men wilde tijdens ons derde bezoek (inmiddels lag er ook een brief in onze brievenbus blijkt achteraf) in Cahors kopieën hebben van de pensioenfondsen en onze namen op de Franse bankrekening waren “ineens” niet volledig. Nu ineens moet er ook op staan Mme Angelique VAN CAMPEN ou Mme Ingrid VROOM. Tot dan toe stonden onze voornamen er niet bij. Dat was al vreemd ons inziens al blijkt het wel meer voor te komen volgens de bankmedewerkers maar wel heel vreemd dat de CPAM de goedkeuringsdocumenten van onze private pensioenen wilde hebben. Vreemd omdat het S1 formulier wat EU gelegaliseerd wordt afgegeven door het CAK -na- ontvangst van de pensioengoedkeuring middels de zg toekenningsbrief. Alles lijkt zo een beetje dubbel op, toch? Nadat wij dit alles vernomen hadden, liepen we lichtelijk gefrustreerd het CPAM kantoor weer uit. Later die dag werden we wel nog door het kantoor gebeld met de nodige verontschuldigingen maar het heeft schijn van kans alles te maken met “fraude” en is de reden van geduld, tijd en meer informatie om dit dus allemaal voor te zijn. Op zichzelf begrijpen we dat de CPAM grondig te werk gaat en ook moet gaan voordat een Carte Vitale wordt uitgegeven zij het niet dat Angelique 2 weken voor dit derde CPAM bezoek een urgency surgery in de Clinique Honore de Cave heeft gehad. Je wordt dan zeker met dit ongemak geconfronteerd! Gelukkig hoef je niet te betalen en kun je ze overtuigen van dat “c’est dans proces” maar toch en medicijnen en kleine bedragen mag je wel gelijk afrekenen om als e.e.a. afgehandeld is alsnog te kunnen declareren. Op zich geen probleem maar toch. Een spontaan plotseling geschuurd netvlies en wat al eerder aangegeven, de Carte Vitale heb je overal voor nodig, zo ook in de Clinique. Afijn, dat is een ander verhaal. Wij willen als afsluiter nog even het volgende kwijt daar wij dit in eerste instantie niet begrepen of niet wilde begrijpen maar na nodig speurwerk en de inzet van de juiste persoon via Peter de Jong, is dit toch met tevredenheid afgesloten. Het betreft de verplichte, ik herhaal, verplichte bijdrage die je in Nederland moet afdragen voor de Zvw (Zorgverzekeringswet) en de Wlz (Wet langdurige zorg), dus buiten de maandelijkse verdragsbijdrage. Wij vroegen ons af waarom wij nu verplicht zijn om de inkomensafhankelijke Zvw en de Wlz te moeten betalen terwijl wij toch geëmigreerd zijn naar Frankrijk, toch? Ja, het was makkelijker geweest als het een land was dat geen verdragsregels heeft met Nederland, maar Frankrijk of beter gezegd EU landen hebben verdragsregels aangaande zorg. En nu is het ook nog zo dat je niet alleen, nadat de CPAM de goedkeuring heeft gegeven, in Frankrijk voor de basisverzekering verzekerd bent maar ook in Nederland voor de Wlz en de Zvw. De Zvw wordt dan verder afgehandeld door het Zilveren Kruis die ook alle basis zorgkosten in Nederland zal gaan vergoeden als je hier bent of hiervoor naar Nederland gaat, om welke reden dan ook. Maar toch bleef bij ons die vraag hangen waarom wij van ons kostbare pensioen ook nog de Wlz en Zvw moeten betalen een dat terwijl de SVB ons een vrijstelling had gegeven voor de Wlz en dan ook de Zvw. Nog een beetje te volgen? Een duidelijke uitleg m.b.t. de verplichte inkomensafhankelijke Zvw en Wlz werd ons gegeven via Peter de Jong zijn contactpersoon. Volgens Guido “De inkomensafhankelijke Zvw en Wlz bijdragen zijn geen aparte bijdragen die een speciaal aspect van de zorg zouden dekken maar zijn een essentieel onderdeel van de totale CAK bijdrage. Deze twee bijdragen vertegenwoordigen het inkomensafhankelijke deel van de bijdrage.” “De zorgpremie is een onderdeel van het sociale NL-stelsel hetgeen betekent dat de premie inkomensafhankelijk is. De sterke schouders dragen verhoudingsgewijs meer bij aan het zorgstelsel. Daarnaast hebben we als derde deel van de bijdrage het voor iedereen vaste bedrag, namelijk de nominale bijdrage. De drie bijdragen tezamen vormen de totale “premie” van de basisverzekering.” “De berekening van de bijdrage is precies gelijk aan de berekening die voor Nederlanders in Nederland geldt. Maar omdat u bent aangewezen op zorg in Frankrijk wordt het resultaat van die berekening verminderd op basis van een zogenaamde Woonlandfactor. Met een pensioen en/ of AOW uit Nederland valt u onder het verdragsrecht. Dat betekent zorgverzekerd via Nederland. U bent dan verplicht de totale bijdrage aan het CAK te betalen. Dat staat totaal los van over welke inkomensonderdelen u waar belasting betaalt. Zorgpremie en belasting hebben niets met elkaar te maken!” “Samenvattend, de drie onderdelen van de CAK bijdrage vormen een integraal geheel.” Nou, nu is het wel even genoeg voor deze uitgave. Mocht je vragen, adviezen en/of opmerkingen hebben, wees vrij om ons direct te benaderen via angeliquevancampen@me.com.
Deel 3 | Onze Emigratie
Zorg afgesloten?
Jee, dat was een verhaal in deel 2 aangaande de zorg. Ik had niet verwacht dat mijn digitale pen maar door bleef gaan maar dat had ook een reden en wel dat ik ongelukkiger wijs met spoed naar Montauban moest voor een netvlies operatie. Nu gaat het mij niet om hierover te praten en dat te delen maar meer omdat je er dan achter komt hoe belangrijk z’n Carte Vitale is. Waar wij ook kwamen, iedere keer werd er gevraagd naar de Carte Vitale. Eerst in het ziekenhuis van Montauban, een dag later in de Clinique Honore Cave, eveneens in Montauban. Iedere keer moesten we “nee” verkopen. Nu is het niet zo dat je dan niet geholpen wordt maar er wordt dan wel gelijk aangegeven dat je dan cash of per kaart moet betalen.
Dit gebeurde ook bij de inschrijving voordat ik de oogoperatie onderging in de Clinique Honore Cave. Wel werd er nog netjes gevraagd naar een mutuelle die, stom stom, ik ook niet bij mij had behalve dan dat ik een app op mijn iPhone geïnstalleerd had en dit als bewijs kon laten zien. Ik gaf hierbij aan dat als het nodig is, ik dan wel per CB betaal zolang het maar geen 1.000.000,00 Euro is maar daar moest men gelukkig wel om lachen. Nee, zoveel was het zeker niet maar zo ongeveer 1000,00 Euro maar dit werd gelijk aangevuld met “Nee, dat hoeft u nu niet te betalen. Zodra u uw Carte Vitale heeft met het bijbehorende social security nummer, dan geeft u dat maar even door”. Een hele geruststelling.
Dat bepaalde zaken in Frankrijk bureaucratisch verlopen, ach, dat hadden we al van onze Franse kennissen meegekregen. Maar tussen meekrijgen en zelf ondervinden, daar zit nog wel wat verschil tussen en soms begrijp je niet dat zaken waar je het niet verwacht heel makkelijk en snel kunnen verlopen. In deel 2 heb je kunnen lezen dat de CPAM schijnbaar alles uit de kast haalde om ons te voorzien in de Carte Vitale maar bij de Franse overheid schijnt het tot nu aan toe redelijk makkelijk te gaan. Mooi, weer een stuk om over te schrijven.
Even een update tussendoor m.b.t. het betalen van de Clinique Honore Cave factuur. Uiteindelijk bleek het dus geen 1000,00 te zijn maar bijna 2000,00. Oeps, dat is nog eens een behoorlijk verschil. Afijn, Angelique ontving dus een email of zij dit even via een link wilde betalen. Helaas werkte de link niet (en misschien gelukkig ook maar) en via de email werd dan aangegeven dat Angelique het anders wel kan betalen bij een bezoek aan de Clinique. Uiteindelijk hebben we dat laatste gedaan nadat we toch naar Montauban moesten om bij de Leroy Merlin vestiging te kijken.
Hotel de Finance ou Service des impôts des particuliers
Om het nog ingewikkelder te maken …. Service des impôts des particuliers du centre des finances publiques de Cahors. Zo, das nog eens een mond vol, toch?
Dat is nog eens een mooie naam voor een belastingkantoor. Hoe komen wij hier nu weer terecht en wat moeten we daar nu weer voor elkaar zien te krijgen?
Ok, terwijl ik deel 3 schrijf is het medio april/mei 2023. Via diverse kanalen waaronder de Lotgenoten kom ik erachter dat iedereen in Frankrijk zijn onroerend goed, d’habitation, (opnieuw) moet opgeven bij de Belastingdienst. Meer informatie op de Lotgenoten via deze link. (https://www.lotgenoten.fr/nieuwe-meldplicht-voor-eigenaren-van-vastgoed-in-2023/)
Maar ja, om dit te kunnen doen heb je wel een belasting nummer nodig en die hebben wij nog niet. Nee, niet zo heel vreemd want wij zijn pas sinds februari 2023 officieel naar Frankrijk geëmigreerd. Vanaf dat moment ben je geen ingezeten meer in Nederland en dus ook niet meer – vanaf die datum – belastingplichtig in Nederland maar ook nog niet in Frankrijk. Jee, hoe zit dat dan? Achteraf leek het ingewikkeld maar het blijkt toch wel redelijk makkelijk te zijn.
De Nederlandse Belastingdienst Buitenland, een van de weinige afdelingen die klantvriendelijk zijn en kennis van zaken hebben, gaf het als volgt aan. Als u per 3 februari 2023 emigreert dan bent u vanaf die datum niet meer belastingplichtig. Dat is toch duidelijk taal, niet? Maar wij moesten wel medio maart 2023 de IB2022 invullen – uiteraard want toen woonde wij nog in Nederland – en medio maart 2024 het resterende deel lopende van 1 januari 2023 tot 2 februari 2023. Daarna vallen wij dan volledig onder het Franse Belastingsysteem. Echter, je begrijpt het al, de aangifte voor het resterende deel van 2023 gebeurd dus pas in 2024. Zucht, al die cijfertjes!
Maar ik dwaal zoals gebruikelijk weer af want waarom moesten wij nu naar het Hotel de Finance in Cahors. Goed, wij zijn dus ook verplicht voor 1 juli 2023 bij de Franse overheid/Belastingdienst ons onroerend goed aan te geven of te bevestigen. Na een kort e-mailtje aan Daan van de Lotgenoten, de stoute schoenen aangetrokken en wij op pad naar het Belastingkantoor. We hadden al uitgezocht waar we moesten zijn en zo groot is Cahors nu ook weer niet dus dat moest lukken. Het is altijd zo heerlijk vertoeven in een oude niet al te grote stad. Het heeft iets, het heeft charme, maar het stink meestal ook wel naar iets van een open riool. Aan de andere kant, je kunt heerlijk eten in Cahors. Er zijn ongelooflijk veel restaurantjes waar je je lunch kunt nuttigen tegen nette prijzen of net iets duurder maar met iets meer kwaliteit. Oeps, ga ik weer … afdwalen heet zoiets!
Eenmaal aangekomen bij de Hotel de Finance een kaartje uit de machine gehaald en rustig op onze beurt gewacht. Even op de iPhone wat Franse steekwoorden opgezocht om zo een gesprek te kunnen starten maar wel lastig hoor als je nog te weinig Frans spreekt om dit soort zaken te gaan doen. Afijn, eenmaal aan de beurt, in het Frans begonnen en getracht te vertellen dat wij toch nu al een Frans Belastingnummer willen hebben i.v.m. de aangifte van de tax d’habitation. Ondanks ons wat gebrekkige Frans begreep zij ons en we mochten eventueel wel verder in het Engels. Dit hadden wij niet echt verwacht en ondanks dat het mocht, probeerde we toch zoveel mogelijk in het Frans te communiceren. Uiteindelijk was het meer een mix van Engels en Frans maar de medewerking was voorbeeldig.
Binnen no-time hadden we allebei een Belastingnummer al gaf zij aan dat 1 aanmelding voor de taxi d’habitation voldoende was. Gelukkig, blij, gerust en een last die van ons afviel liepen we weer naar buiten terwijl het zonnetje volop scheen. Had het dan zo moeten zijn? Nu nog wel even met het Belastingnummer in de hand ons account aanmaken maar dat is dan weer voor een latere zorg.
Tot Zover ….. aanvulling 19 mei 2023
Zucht, dat lijkt allemaal zo makkelijk te zijn gegaan maar inmiddels is het dan 16 april en hebben we nog steeds geen Carte Vitale en/of een sécurité sociale (nummer) en dat terwijl wij al sinds 8 februari al bezig zijn. Al wordt een ieder die emigreert naar Frankrijk er wel voor gewaarschuwd dat het lang kan duren, met de vele kosten die ik (spoed oogoperatie van Angelique) inmiddels heb voorgeschoten, zou het toch wel wenselijk zijn dat er licht is aan het einde van de tunnel. Maar – het is nu 26 mei – de kogel is door de kerk al heeft het wel veel tripjes gekost naar Cahors. Zowel Ingrid and Angelique hebben nu een nummer. Met dit sécurité sociale zijn we een behoorlijke stap verder. Al moeten we nog wel wachten op de Carte Vitale, we kunnen nu een bewijs en nummer laten zijn bij bv. de apotheek, huisarts, ziekenhuis, brillenzaak, en andere specialisaties. Eindelijk dan toch!
Ons “eigen” advies is gebaseerd op onze ervaringen … blijf er op zitten, blijf er achter aan gaan. Daan gaf ons het advies om zo nu en dan de CPAM in Cahors te bellen maar onze ervaring is dat de CPAM best moeilijk telefonisch bereikbaar is en als je dan ook nog de Franse taal niet machtig bent, dan wordt het helemaal een probleem. Dus maak er een leuk uitje van en ga zo iedere 3 weken even langs het CPAM kantoor en vraag naar de status van je Carte Vitale.
De meeste mensen die wij aldaar gesproken hebben, spreken ook Engels al is het wel wenselijk om eerst gewoon in het Frans te beginnen. Daarna is men altijd bereid om over te stappen naar het Engels. Houdt er ook rekening mee dat het CPAM kantoor in Cahors weinig tot niets kan doen. Hiermee bedoel ik dat de eigenlijke uitvoerende taken in Montauban of Toulouse worden uitgevoerd. Uiteraard is dit van toepassing voor diegene die in de Lot wonen en Cahors als CPAM kantoor hebben.
Daar Angelique al de nodige kosten had gemaakt voor medicijnen, de spoed operatie aan haar oog en de diverse consulten, kan zij nu wel met haar sécurité sociale nummer de gemaakte kosten c.q. de bonnen declareren. Wij zijn voor dit eerste jaar verzekerd bij Assurance 3000 welke als tussenpersoon fungeert voor April International. Dit leek ons voor dit eerste jaar wat makkelijker dan te kiezen voor een Franse mutuelle of de Engelstalige April International. Nu nog even uitvinden hoe de declaraties in te dienen. Komen we ook wel weer uit, toch?
Concluderend m.b.t. de l’Assurance Maladie en de beruchte Carte Vitale. Nu kunnen wij ook tegen een ieder zeggen …. het komt wel goed. Als je mazzel hebt en de juiste persoon hebt die niet moeilijk doet, dan kan het inderdaad redelijk snel geregeld zijn maar het kan ook maanden duren. Een reden die wij te horen kregen was dat men veel preciezer te werk gaat dan in het verleden om fraude te voorkomen of te verminderen. Dat betekent dat de CPAM bijna alles van je wilt weten, ook al lijkt dat soms heel vreemd.
Ok, een voorbeeld dan.
Angelique had eerder geschreven dat het CAK een S1 formulier uitgeeft op basis van het ontvangen van een pensioen of uitkering. Dit formulier dien je dan af te geven bij de CPAM echter op een gegeven moment wilde de CPAM ook een bewijs hebben dat wij ook daadwerkelijk een pensioen ontvangen dus inkomsten hebben. Vreemd toch? Ja, heel vreemd want het S1 formulier wordt anders niet uitgegeven bij geen pensioen maar aan de andere kant, dat staat niet op het S1 formulier aangegeven, nog los van het feit dat het S1 formulier in het Nederlands is. Dus dat de CPAM een apart bewijs wil van onze pensioen uitvoerders is eigenlijk niet zo vreemd.
In deel 4 gaan we maar eens kijken hoe onze renovatie verloopt en hoe wij uiteindelijk bij deze bedrijven terecht gekomen zijn dus …. nu is het wel even genoeg voor deze uitgave. Mocht je vragen, adviezen en/of opmerkingen hebben, wees vrij om ons direct te benaderen via angeliquevancampen@me.com.
M.v.gr. Angelique en Ingrid,
De bevlogen Prayssac’ers!
